“Κτήνη! Κτήνη οι βασανιστές μας που μας φερνονταν πεισμένοι πως είμαστε ζώα. Κτήνη κι εμείς που χτυπούσαμε την πόρτα της βαρβαρότητας. Χάναμε κάθε μέρα κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και γινόμασταν ελεεινοί και ξεδιάντροποι. Άνθρωποι με ιστορία, με ευγένεια, με σπουδές και κουλτούρα, άνθρωποι της υπομονής και του σεβασμού, καυγαδίζαμε για μια φέτα ψωμί, σπρωχνομασταν για ένα δράμι νερό, πλακωνομασταν ασταμάτητα για μερικά εκατοστά χώρο στο στρώμα μας, κοιτάζαμε πως να κλέψουμε και να ξεγελάσουμε το διπλανό μας, τον συγκρατούμενο, τον φίλο μας, πως να του πάρουμε τη μπουκιά του ανταλλάσσοντας την μ’ ένα κλεμμένο τσιγάρο”
Δ. Βλαχοπανου ” Ισαάκ Μιζαν- αριθμός βραχίονα 182641″
Το Ολοκαύτωμα των Εβραίων είναι το μεγαλύτερο έγκλημα του 20ου αιώνα και το μεγαλύτερο ομαδικό στην ιστορία της ανθρωπότητας. Το Ολοκαύτωμα δεν έχει προηγούμενο στη παγκόσμια ιστορία ως προς τη σύλληψη της ιδέας, την προμελέτη, τη μέθοδο, την εκτέλεση.
Η 27η Ιανουαρίου, μέρα απελευθέρωσης του στρατοπέδου Άουσβιτς, δίνει πάντα την αφορμή να θυμηθούμε την αξία μας ως ανθρώπων και τον πολιτισμό μας ως μελών οργανωμένων κοινωνιών. Κατά τη φετινή χρονιά στις 25 Ιανουαρίου, όπως σε όλα τα σχολεία της χώρας, οι μαθητές και οι μαθήτριες του ΓΕΛ Ερμιόνης έμαθαν και ένιωσαν το μέγεθος της θηριωδίας του ανθρώπου με όπλο τη νόηση αλλά χωρίς αίσθημα δικαίου, χωρίς σωφροσύνη. Τα λόγια μετρημένα . Μίλησαν τα λογοτεχνικά κείμενα, οι μαρτυρίες, τα ντοκυμαντέρ: “Ισαάκ Μιζαν- αριθμός βραχίονα 182641″, ” Το τραγούδι της ζωής”, ” Εβραϊκές Γειτονιές της Ελλάδας”, ” Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος και το Ολοκαύτωμα των Ελλήνων Εβραίων 1941-1945″
Πρέπει να συνδεθείτε για να σχολιάσετε.